Every year, the street stalls of Bangkok generate a turnover of more than 54,750 million baht, quelling the hunger and quenching the thirst of the city's inhabitants.
This "eat-all-day" obession has created Bangkok's renowned 24/7 city-wide buffet, and along with it countless food, packaging and catering innovations. Low cost, and adapted from everyday objects, these designs for better eating show off Thai common sense and quirkiness. Behind them are some of the city's most successful business stories.
What opportunities lie hidden in a nation's quest for quick bites, day and night? Discover how sidewalk entrepreneurs have transformed their sales through work-grown marketing strategies. Be inspired by the rags-to-riches story of the fruit cart franchise which grew from great granddaddy's hawker basket into one of the capital's biggest street fruit vendors.
Marvel at the ingenuity of the humble street cart, exploded to expose its design matrix. And listen to 1,600 curbside vendors and customers share their complaints with ABAC Poll, in the biggest survey of how people really want to eat in Bangkok
ข้างบนเป็นของชำร่วย
Street innovators
Sales and semiotics - กำหนดจำนวน ช่วยจำแนก
For motivation and luck, street vendors put up "pha yan" magic diagrams or install a "nang kwak" gooddess, beckoning customers and wealth. The nang kwak is believed to be a representation of Nang Supawadee, daughter of a merchant blessed by the arahant Kassapa, one of the Buddha's enlightened disciples. Alson popular is the crocodile banner, often given out at temple merit-making. A symbol of desire, the baner depicts the reptile with flowers in its mouth.
Pintos - ปิ่นโต
จำได้ว่าการใช้ปิ่นโต ก็ทำให้เห็นถึงฐานะเหมือนกัน เพราะตอนเด็ก ๆ ไม่ยอมหิ้วปิ่นโตเอง ให้พี่ ๆ หิ้ว เพราะหนักไปด้วยอาหารล่ะมั๊ง ไม่งั้นก้อมีคนที่บ้านย่าเอาปิ่นโตไปให้ตอนเที่ยง พอถึงเวลาที่ต้องเอาข้าวกล่องไปกันเอง ก็ต้องขอแบบอลูมิเนียม มีตัวล็อคอย่างดีและมีช่องแบ่งข้าว และกับข้าวออกจากกัน แล้วไอ้กล่องข้าวอลูมิเนียมที่ได้มานั้น เนื่องมาจากพ่อของอิชั้นทำงานที่โรงงานผลิตหม้อสแตนเลสตราจรเข้ เป็นงัย เลยได้มีของดีและฟรีไว้ใช้
จำได้ว่าการใช้ปิ่นโต ก็ทำให้เห็นถึงฐานะเหมือนกัน เพราะตอนเด็ก ๆ ไม่ยอมหิ้วปิ่นโตเอง ให้พี่ ๆ หิ้ว เพราะหนักไปด้วยอาหารล่ะมั๊ง ไม่งั้นก้อมีคนที่บ้านย่าเอาปิ่นโตไปให้ตอนเที่ยง พอถึงเวลาที่ต้องเอาข้าวกล่องไปกันเอง ก็ต้องขอแบบอลูมิเนียม มีตัวล็อคอย่างดีและมีช่องแบ่งข้าว และกับข้าวออกจากกัน แล้วไอ้กล่องข้าวอลูมิเนียมที่ได้มานั้น เนื่องมาจากพ่อของอิชั้นทำงานที่โรงงานผลิตหม้อสแตนเลสตราจรเข้ เป็นงัย เลยได้มีของดีและฟรีไว้ใช้
ไปมาเมื่อวันเปิดงาน มีอาหารรถเข็นมาเรียงรายให้ชิม คนเยอะมาก ที่ไปก็เพราะพี่สาวชวนไปกินอาหารเย็นกัน จะได้ไม่ต้องแวะกินข้าวที่ไหน เหอๆๆๆๆๆ
2 ความคิดเห็น:
ไม่อยากจะคุย 555 เคยมีกล่องข้างอลูมิเนี่ยมแบบในรูปไว้ในครอบครองด้วยนะเฟ้ย
โอ้ยยย.... กลับมาพิจารณาอีกที อิชั้นน่ะเคยมี เคยใช้ ภาชนะที่โชว์ในรูปแทบทุกชนิดเลยย่ะ กระป๋องนมร้อยเชือกฟาง กระติกน้ำแข็งลายสก๊อต ฯลฯ แต่ไม่ยักกะเห็นถุงโอเลี้ยงแบบที่เค้าเรียกว่าถุงเสื้อกล้ามนิ
แสดงความคิดเห็น